جایی که عشق وجود دارد، ترس معنا ندارد

جاییکه عشق وجود دارد،ترس معنایی ندارد ، از زمانیکه این جمله را در یکی از کتابهای وین دایر خواندم،چندین سال است که می گذرد.آن روز از این جمله خوشم آمد و آن را نوشتم و بر دیوار نصب کردم و هر روز به آن می نگریستم

اگر چه در ابتدا گمان می کردم که معنای این جمله را فهمیده ام ،اما اکنون بیش از گذشته معنای آن را درک می کنم، گاهی سالها طول می کشد تا معنای واقعی جمله ای را درک کنی

بعضی اوقات شخصی سعی می کند تا تمام توجه تو را به خودش معطوف سازد، اما هر روز که می گذرد احساس می کنی بیشتر از او گریزان می شوی، گاهی  از خودت می پرسی چرا؟ و آن وقت هزار دلیل موجه برای خودت می آوری، در حا لی که می دانی که هیچ کدام دلیل اصلیش نیست

مدتی است که من هر روز از خودم می پرسم : آیا  می شود این دیوار را به پلی تبدیل کرد؟ اما هر روز بیش از گذشته مأیوس تر می شوم.تا اینکه چند شب پیش ، پیش از خواب به این موضوع فکر می کردم، تا خواب مرا در برگرفت، وقتی از خواب بیدار شدم و به خود نگریستم . پاســـخ پرســـــش خودم را یافتم.در وجودم ترس عمیقی احساس می کردم و این تـــرس جایی برای عشــــــــق باقــــی نمی گذاشت.ترس ،بی اعتمادی  اینها تنها احساســــی است که عشـــق او برایم تداعی می کند.وقتی اعتمادی وجود ندارد و احســـــاس می کنی تمام مدت تو را کنـکاش می کند و تمام سعی اش را می کند تا در گذشته تو نقطه تاریکی بیابد، وقتی می دانی که اگر حرفی بزنی ممکن است ناراحت شود و حرفهایت را چرند و پرند تلقی می کند.آن وقت می گویی آیا ممکن است این دیوار را برداشت؟ وقتی سکوت بهتر از سخن گفتن است.آن وقت فکر می کنی حرف دلت را باید به چه کسی بگویی؟ آیا می شود یک عشق مشروط را پذیرفت؟ نمی دانم شاید روزی بتوان این دیوار را برداشت و به جای آن پلی ساخت از جنس مهر،دوستـــی و اعتماد.اما می دانم تا زمانیکه ترس وجود دارد عشق معنایی ندارد