ستارگان ایتالیا در آسمان فوتبال ایران

 

وای، باران ! باران
شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست ؟
آسمان سربی رنگ
من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ
می پرد مرغ نگاهی تا دور
وای، باران ، باران
پر مرغان نگاهم را شست

دیشب تا صبح قطرات باران شیشه ی پنجره را می شست. اما اکنون به جای ضربات قطره های باران بر شیشه، صدای غارغار کلاغان را می شنوم. شاید این بارش اندک کمی از رنج کمبود آب و خشکسالی کشورمان بکاهد
 کمبود آب ، پنج شنبه ی گذشته - عاشورا - و این گفته را برایم تداعی می کند:« حسین بیشتر تشنه ی لبیک بود ، ولی افسوس که به جای افکارش زخم های تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی معرفی کردند

بگذریم ، به سراغ جالب ترین رخدادهای این هفته می رویم ، بهتر است با فیس بوک و گزارش 100 روزه شروع کنیم




فیس بوک سیاستمدار و یوتیوب بی ملاحظه


داستان من و فیس بوک و یوتیوب فیلتر کماکان به قوت خود باقی است . یکشنبه به قصد تماشای جدیدترین ویدیوی گیدئون و ادامه ی ویدیوی بیل گیتس ( وای چه قدر گذشته !!!) بر  روی لینک کلیک کردم . امان از عمو فیلتر شکن ! یوتیوب دوباره بارگزاری نشد . سه شنبه شب می خواستم یک پیام تبریک فیس بوکی برای برادرم ارسال کنم ، بازهم با پیغام خطا روبرو شدم. دیروز هم که روز ویژه ای برای فیس بوک و یوتیوب بود ، زیرا که رهبر معظم انقلاب در بیاناتشان گوشه چشمی به این دو عزیز خطاکار نشان دادند و آنان را عوامل مؤثر در فتنه ی 88 نامیدند. البته حق با ایشان است و فتنه گری فیس بوک بر همه آشکار است ، همین افسونگریش است که ما را واله و شیدای خود کرده است



فیس بوک فتنه گر

آه ! فیس بوک نوجوان ! فیس بوک فتنه گر یا فیس محبوب؟ با فیس بوک فتنه گر در فیلم قلاده های طلا آشنا شدم و با فیس بوک محبوب در خود فیس بوک . راستش قصه ی آزادی داستان همیشگی ماست. این روزها شبکه های اجتماعی ایرانی بازار گرمی دارند ، هر روزه شاهد رویش قارچ گونه ی شبکه های جدید با امکانات بیشتر و مدرنتر هستیم . شبکه هایی که در ظاهر شبیه به فیس بوک هستند اما با یک تفاوت اصلی: بحث های سیاسی و فرهنگی در این شبکه ها ممنوع است. همین دلیل کافی است تا بسیاری از مردم برای پیوستن  به این شبکه ها مردد باشند . ما به فیس بوک می پیوندیم زیرا می دانیم ، قادریم افکارمان را بی دروغ و بی نقاب بیان کنیم ، به قول دوستی اندیشه های عریانمان را


در این دنیا، آفتاب همواره در سر زدن است، بهار همواره در رسیدن است و دل ها مدام در فهمیدن

فیس بوک محفلی است که هر اندیشه ای زشت یا زیبا در آن مجالی برای ظهور و تبلور و درخشش می یابد و این عامل اصلی گرایش بسیاری از مردم به این شبکه ی اجتماعی است. بی شک ، فیس بوک و یوتیوب و سایر شبکه ها در برگه های سبز ریخته شده و سایر تحولات سیاسی در ایران و سراسر جهان تأثیر گذار بوده ، هستند و خواهند بود ،  زمانی که آزادی بیان و تبادل ، انتقال و تصادم افکار وجود دارد طبیعی است که گاهی نظرات و دیدگاه ها همچون پرتوهای نور یک سو شوند و به یکدیگر بپیوندند و نوری واحد و آرمانی یگانه ساطع و متجلی شود که هدفی خاص را نشانه زند. هدفی که شاید خیلی ها را خوش نیاید و با آن به پیکار برخیزند ، اما این قانون طبیعت است و حقیقت این است که این طور فکر شکل می گیرد و زمانی که آزادی افکار نیست ، فکر نیز خواهد مرد: « آن جاها که آزادی افکار نیست و اندیشه ها با هم تصادم ندارند، فکر می میرد


بدیهی است که همواره گروه ها، احزاب و بعضی دولتها می کوشند از این دلهای همدرد و عقاید یگانه به سود خود بهره جویند و به اصطلاح از آب گل آلود ماهی بگیرند . اما ترس از این واقعه توجیه خوبی برای محدود کردن افکار و اندیشه ها وخاموش کردن صدای معترضان و فرونشاندن فریادها نمی باشد. چرا که وقتی تنها خودتان حق حرف زدن داشته باشید زمانی فرا خواهد رسید که دیگر کسی حرفتان را باور نخواهد کرد. « در مملکتی که فقط دولت حق حرف زدن دارد، هیچ حرفی را باور نکنید
 

کارنامه 100 روزه ی موفق


بیش از 100 روز از دوران ریاست جمهوری آقای روحانی گذشته است. هنگامی که ایشان سکان هدایت کشور رادر دست گرفتند، نوشتم که می دانم هدایت این کشتی در حال غرق شدن کار آسانی نخواهد بود ، ما صبر خواهیم کرد و به انتظار روزها خوش آینده خواهیم نشست .و چه زیبا صبر کردیم و در سکوت رفتار دولت را به نظاره نشستیم . اما در این دوره شاهد تحول خاصی در اوضاع خارجی ایران نبوده ایم ، البته در مذاکرات هسته ای قدم های کوچک و مؤثری برداشته شده است که جای بسی خوشحالی است . ما با نگرانی اخبار مذاکرات را پی گیری می کنیم به امید اینکه خبر خوشی به گوشمان برسد



اما در مورد اوضاع داخلی

بسیاری از مردم کم و بیش با مشکلاتی که گریبانگیر دولت است مثل کمبود بودجه و تحریم و.. آشنا هستند، اما تنها انگیزه ی مردم برای انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور ، وعده ی تدبیر و امید ایشان بود.  وعده ای که هنوز محقق نشده است. در ماههای گذشته اوضاع داخلی کشور ثبات نسبی داشت ، یعنی دولت کوشیده است تا اوضاع کشور را سرو سامان دهد ، سپاسگزاریم . اما هنوز تورم بیداد می کند و هیولای بیکاری روز به روز بزرگتر و قوی پنجه تر می شود و مردم با چشمانی مضظرب و نگران در انتظارند تا ببینند که دولت چه تدبیری برای مهار اسب لگام گسیخته ی تورم در چنته دارد. یادمان باشد که « شکم خالی هیچ ندارد، جامعه ای که دچار کمبود اقتصادی و مادی است ،مسلماً کمبود معنوی خواهد داشت.»  پس از خواندن این گزارش با خود اندیشیدم : آیا مردم بار دیگر شاهد شکوفای گل های امید در شب تاریک تحریم ، تورم ، بیکاری و.. خواهند بود؟ آیا دولت می تواند با تدبیر و اندیشه به وعده های شیرین خود جامه ی عمل بپوشاند و لبخند را بر لبان جوانان نا امید ایرانی بنشاند ؟؟ امیدوارم

من شکوفای امیدم را در رویاها می بینم
و ندایی که به من می گوید
گر چه شب تاریک است
دل قوی دار

سحر نزدیک است

وای پارمیس این یکی از همه بهتر است


پارمیس عزیز ! به جالب ترین خبر این هفته رسیدیم . برگزاری مسابقات پیشکسوتان پرسپولیس . خب ، من پرسپولیسی نشده ام ، تیم مقابل برایم جالب است

یادش به خیر! من ، خواهر و برادرانم با چه شوقی هر هفته فوتبال ایتالیا را دنبال می کردیم. ورد زبان برادرانم توتی و دل پیرو بود و خواهرم که طرفدار آث میلان و فلیپو اینزاگی بود، می گفت « پائولو مالدینی بهترین دفاع است.» ما دو دفتر از کارتهای فوتبالی داشتیم و هنوز هم تقریباً داریم
تیم ایتالیا خیلی اشک مرا در آورده است. وقتی ایتالیا به برزیل در فینال جام جهانی بازی را واگذار کرد ، همراه با روبرتو باجو اشک می ریختم و وقتی ایتالیا و کره جنوبی در جام جهانی کره-ژاپن  با هم مساوی کردند، وقت اضافه مسابقه را تماشا نکردم ، نمی توانستم بار دیگر نظاره گر شکست ایتالیا باشم .و حالا خوشحالم که بازیکنانی که دوستشان داشتیم و برایمان اسطوره بودند ، قرار است چند روزی میهمان کشورمان باشند . این جالب ترین خبر این هفته بود

دو بیگانه ی هم درد از دو خویش بی درد یا نا همدرد ، با هم خویشاوند ترند


آه باران ! باران
شیشه ی پنحره را باران شست

نامه ی من به سر رسید و باران دوباره شروع شده است

M.T



آنگاه که چیزی به جز عشق برایتان باقی نماند، برای اولین بار آگاه می شوید که خود عشق کافی است
 

images by Pixabay