باورِ انسان سرنوشتش را رقم می زند

​

رسید مــــژده که ایّام غـم نخواهد ماند

چنان نـماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

سلام، صبحتون بخیر، بیست و شش سال از پرواز پرستوی نغمه خوان استقلال و آزادی گذشت؛ از صبحی که شهر سیاهپوش شد و دسته ی کلاغها زنجیرزنان و مویه کنان از سر خانه رد شد ... چه لحظات فراموش نشدنی و جانکاهی!

امام خمینی با خودباوری و اعتماد به نفس فوق العاده اش، تمام نظریه های موفقیت را به اثبات رساند، راستی راستی که برای خودش آنتونی رابینزی بود، شاید اگر جناب فردوسی در قید حیات بود، قلم برمی داشت تا  شعری حماسی برای حماسه ساز عصر معاصر بسراید.

______________________________________

At seven-thirty they came back for the Presidents' reception and dance. Our functions commence early! We had the men's cards all made out ahead of time, and after every dance, we'd leave them in groups, under the letter that stood for their names, so that they could be readily found by their next partners. Jimmie McBride, for example, would stand patiently Under 'M' until he was claimed. (At least, he ought to have stood patiently, but he kept wandering off and getting mixed with 'R's' and 'S's' and all sorts of letters.) I found him a very difficult guest; he was sulky because he had only three dances with me. He said he was bashful about dancing with girls he didn't know!

بگذریم، مهمانها ساعت 7:30 دقیقه همان روز در جشنی که از سوی ریاست دانشکده برپا شده بود شرکت کردند ( برنامه های ما اغلب زود آغاز می شود ) ما کارتهای مردها را از قبل آماده کرده بودیم. بعد از هر رقص قرار بود که هر کس زیر حرف اسم خودش بایستد تا دخترها به آسانی بتوانند هم رقص خودشان را پیدا کنند.

برای مثال جیمی مک براید زیر حرف " م" ایستاد ، اما نمی توانست روی پایش بند شود، مدام با حروف " ن" و "ل" مخلوط می شد ( او مهمان ناراحتی به حساب می آمد و به سختی او را کنترل می کردم ) از این که فقط سه مرتبه با من رقصیده بود اخم کرد و ناراحت شد. می گفت:

- من خجالت می کشم با دخترهای غریبه برقصم.

______________________________________

M.T